Weer op Nederlandse bodem

Woensdag hadden we vanaf 13:00 een powercut en we hebben dus ’s avonds op het gelstel moeten koken. Gelukkig waren we er nu wat meer ervaren in waardoor de maaltijd een stuk lekkerder was dan de eerste dag dat we in Nkhoma waren en gelijk op het gelstel moesten koken, omdat er een powercut was. De powercut duurde nog de hele avond en we hebben die dus doorgebracht met kaarslicht :) Donderdagochtend zijn we om half 8 opgestaan. We hadden nog steeds geen stroom. Er zal wel wat met een elektriciteitspaal zijn gebeurd, want het had woensdag wel hard gewaaid… Misschien dat er een paal is omgewaaid of zo.. We hebben in elk geval op ons gemakje ontbeten en Margreet, Ivonne en Jeannet hadden een briefje achter gelaten dat ze na de morningreport nog even gedag zouden komen zeggen. Om 8 uur waren ze er, net nadat wij klaar waren met ontbijten. We hebben nog gezellig koffie zitten drinken en ook Richard kwam nog even gedag zeggen. Om tien over half 9 was de taxi er en toen moesten we alle koffers en tassen nog in de personenwagen krijgen. We hadden de beste chauffeur al gewaarschuwd, dat er minstens 5 grote tassen/koffers mee moesten kunnen in de auto en hij had aan de telefoon gezegd dat het geen probleem was. Maar toen we de auto zagen vroegen we ons toch af hoe het ooit in de auto ging passen… Met een beetje Afrikaanse wilskracht zat Nick uiteindelijk voorin de auto met zijn reistas en rugzak op schoot, zaten wij achterin met twee koffers naast ons op de achterbank, twee rugzakken en twee laptoptassen op schoot en in de kofferbak lagen nog twee koffers. Meer had er ook echt niet bij gekund. We deden er 1,5 uur over om bij het vliegveld te komen. Toen we daar onze koffers en tassen uitgeladen hadden en de chauffeur hadden betaald was het even kijken wat we toen gingen doen. We hebben uiteindelijk eerst nog wat Malawiaans geld ingewisseld en zijn daarna gaan wachten tot we konden gaan inchecken. Dat kon al vrij snel en toen hebben we ook afscheid genomen van Nick die een uur later zou vertrekken dan wij naar Londen. We hebben nog een papiertje moeten invullen over ons verblijf in Malawi en toen we daardoor waren mochten we gaan wachten. Maar we zaten nog geen 15 minuten toen er al omgeroepen werd dat we al naar beneden konden om door de douane te gaan.(lees: een vrouw riep in de wachtruimte wat te roepen dat we naar beneden konden.) Dus wij zijn de trap afgelopen naar beneden waar we inderdaad onze tassen op een lopende band konden leggen om door het röntgenapparaat te laten gaan en wij door een poortje mochten lopen. Daarna werden onze tassen nog eens opengemaakt en doorgesnuffeld en we werden grondig gefouilleerd door een vrouw. Gelukkig lag het niet aan ons, want alle passagiers werden zo grondig gefouilleerd. En daarna was het wachten tot we naar het vliegtuig konden worden gebracht met de bus. Na niet lang wachten kwam er ook een bus en daarmee zijn we naar het vliegtuig gereden. We vertrokken keurig op tijd richting Nairobi. De vlucht ging voorspoedig, behalve het feit dat Mirjam niet echt lekker werd. Maar op Nairobi hadden we tijd zat om even bij te komen. We hebben eerst een tijdje even rustig gezeten. Daarna zijn we maar eens op zoek gegaan naar een geldwisselkantoor en vervolgens hebben we met ons nieuw verkregen Keniaanse geld wat te eten gekocht. Daarna hebben we een stopcontact opgezocht op het vliegveld, zijn er naast geploft op de grond, hebben de laptop er in geprikt en de film ‘Love actually’ zitten/liggen kijken. Om half 10 zijn we naar de gate gelopen waar we al in konden checken en toen hebben we nog weer even moeten wachten tot we konden gaan boarden. Dat kon om half 11 ongeveer en ook nu vertrokken we weer keurig op tijd! (misschien komt dat ook omdat het een NEDERLANDS vliegtuig was met NEDERLANDS personeel?..) In elk geval hadden we ook geluk, want we hadden wind mee en zouden daardoor 40 minuten eerder aankomen dan gepland. (voor degene die ons op zouden komen halen van Schiphol wat minder leuk, maar dat hadden ze er graag voor over hè jongens?!! ;) ) Om tien voor vijf zijn we geland in Amsterdam en weer verliep alles op rolletjes, want onze koffers kwamen als één van de eerste de band op, waardoor we ook als één van de eerste door de deuren naar buiten kwamen. Daar stond onze familie ons al op te wachten. Met spandoek en al!! :) Oh wat was dat heerlijk om iedereen weer te zien! Nadat we afscheid van elkaar hebben genomen zijn we naar huis gegaan.
Daar scheidde onze wegen zich. Na 3,5 maand samen te hebben gewoon, gelachen en gehuild uit elkaar.. Ik kan nu niet meer voor ons tweeën spreken als ik wat typ, dus daarom zullen we volgende week of zo nog wel even ieder van onszelf een berichtje op de site achterlaten met hoe we de eerste week in Nederland nu ervaren hebben na 3,5 maand Afrika. Iedereen nogmaals heel erg bedankt voor het lezen van onze verhalen en het achterlaten van reacties of versturen van een bemoedigend mailtje. Dat deed ons telkens heel erg goed. En gewoon het feit dat we wisten dat er zo veel mensen met ons meeleefden heeft ons echt goed gedaan!!

Lieve groet van Mirjam en Wendy