En weer wat afrikaervaringen rijker...

Hoi allemaal,

Woensdag zouden we dus naar Lilongwe gaan. Toen we net aan het ontbijt zaten kwam Marilise, een Zuid-afrikaanse verpleegkundige, ons vertellen dat de nursing school van Nkhoma is gesloten. De inspectie had een tijdje geleden controles gedaan en verbeterpunten genoemd en het was niet verbeterd. En vanochtend hoorde iedereen het via de radio dat de school gesloten was. Nota bene via de RADIO!! De leerlingen zijn naar huis gestuurd en over 6 maanden gaan ze overwegen om de school weer te openen… Dat was best wel onthutsend nieuws..

Om iets voor achten kwam de matron nog naar het guesthouse om te vertellen dat de auto op de parkeerplaats klaar zou staan. Toen we vroegen of ze nog een brief had geschreven voor de nursing counsel antwoordde ze dat ze de brief van school had gelezen en dacht dat dat wel voldoende was. Persoonlijk denken we dat ze gewoon geen zin had om nog een brief te schrijven, maar goed… Om 8 uur waren Adrienne, Debby en wij tweeën op de parkeerplaats. De matron was daar ook, om te kijken of we al op de parkeerplaats waren, aldus de matron. De ambulance waar wij mee gingen moest nog wat dingen uitladen, twee mannetjes begonnen driftig de auto nog op te poetsen (hij werd er niet echt schoner van, kreeg hooguit wat meer krassen door het stof) en daarna konden we instappen. Er gingen nog vier net afgestudeerde verpleegkundigen mee om zich ook bij de nursing counsel te laten registreren. Om tien over half 9 reden we weg. Tegen de klok van 10 uur waren we in Lilongwe, maar toen moesten we nog geld pinnen, want het registreren kost al met al $100,00. Dus wij nog naar de bank gegaan en daarna naar de nursing counsel. Daar waren we om half 11, een half uur te laat voor onze afspraak, maar daar doen ze hier gelukkig niet moeilijk over. Debby en wij liepen met z’n drieën naar het kantoortje waar we naar toe verwezen waren door een klerk en in dat kantoortje zat een norse vrouw die ons op een nogal lompe manier hielp. Eerst dacht ze dat we studenten waren van de nursing school van Nkhoma, en dat had geen nut, want die school was gesloten en ze wou ons pardoes alweer wegsturen. Wij uitgelegd dat we niet van die school zijn, maar uit Nederland komen en onze stage in het ziekenhuis van Nkhoma komen lopen en dat we dus niks met de Nkhoma nursing school te maken hebben. Nou of we dan ook een brief hadden van de matron van het ziekenhuis. Nee dat hadden wij niet. Debby had die niet nodig, maar wij tweeën wel. Nou dan kon ze ons niet registreren. Punt. En u mevrouw, hierbij keek ze naar Debby en ging verder met het registreren van Debby. Wendy en ik keken elkaar gefrustreerd aan, hadden we hier onze moeite voor gedaan!!! Maar toen verwees de vrouw ons door naar het kantoortje tegenover die van haar en daar zat een man die ons verder ging helpen. Gelukkig was hij wel heel vriendelijk, alleen leek hij er niet al te veel verstand van te hebben, want hij pakte voor elk wissewasje de telefoon om te vragen wat hij nu weer moest doen. We hadden toch niet genoeg brieven meegenomen en op het formulier wat we voor onze registratie moeten invullen moet de handtekening komen van degene die ons supervised vanuit de nursing school en laat die nou net die dag opgeheven zijn!! Dus dat was ook een probleem. Wij hebben nog geprobeerd uit te leggen dat wij helemaal niks met een nursing school hier te maken hebben en dat wij soort van begeleid worden vanuit het ziekenhuis door de matron en het hoofd van onze afdeling, maar zij zijn geen superviser vanuit school en dat staat wel op het formulier, dus mogen zij daar geen handtekening zetten. Zeer gefrustreerd om dit mierenneukerige gedoe hebben wij het registratieformulier en onze brieven weer meegenomen en zijn onverrichte zaken op het bankje in de hal op Debby gaan wachten. Die had gelukkig meer succes en werd wel geregistreerd. Om half 12 waren we klaar en ook de verpleegkundige van het ziekenhuis waren zo ver. Alhoewel ook zij zich niet hadden kunnen registreren, want ze moesten in December terugkomen om dat te doen. Waarom weten ze zelf niet eens..

Met de ambulance zijn we toen naar de shoprite gereden en daar zijn wij met z’n vieren afgezet. We hebben bij een leuk restaurantje gegeten. Het eten was er heerlijk. Debby nam een salade, Wendy patatjes, Mirjam een pita (soort shoarmaboordje) met kippenvlees en patatjes en Adrienne ook. Het was echt goed eten en als we weer eens in Lilongwe zijn is dat zeker weer een optie voor de lunch!! :) Daarna zijn we naar het immigrationoffice gelopen. Althans we deden een poging tot, want Mirjam dacht dat ze nog wel wist waar het was en met Debby d’r aanwijzingen van Eva gekregen, hoopten we het te vinden, maar we liepen gewoon in een vierkantje..:S Toen heeft Debby aan een vrouw die bij het tankstation stond te wachten met haar auto de weg gevraagd en zij bood ons aan om ons er heen te rijden!! Nou daar zeiden wij geen nee tegen, dus stapten we met ons vieren in de auto en werden we binnnen 5 minuten keurig voor het kantoor afgezet!! Daar naar binnen gegaan en twee mannen stonden ons daar te woord. Toen ze door hadden dat wij ons visum wilden verlengen kregen we een formulier wat we in moesten vullen en zij namen onze paspoorten in beslag. Na wat vriendelijk gelachen te hebben, gezegd te hebben dat we Malawi heel mooi vonden en er erg van genoten om hier te zijn stonden we met 10 minuutjes weer buiten, allemaal ons visum verlengt voor weer een maand.
Toen weer teruggelopen naar de shoprite (nadat we de weg weer gevraagd hadden, want we waren weer hopeloos verdwaald) zijn we naar het internetcafé gegaan. Daar hebben we ongeveer een half uurtje op internet gezeten. Daarna zijn we nog naar de shoprite gelopen waar we weer heerlijk boodschappen hebben gedaan. We merken dat we daar altijd vrolijk vandaan komen!! Heerlijk die westerse muziek die daar uit de luidsprekers schalt en gewoon normale groente en fruit en snoepjes etc.. Heerlijk! Ook hebben we nog een taartmix gekocht voor een chocoladetaart voor volgende week dinsdag, want dan is Wendy jarig!!! Het is traditie dat je de zondag na je verjaardag een cakeparty houdt, dus dinsdag taart en zondag weer allerlei mensen over de vloer voor de cakeparty! Zal vast een gezellige boel worden. Toen we klaar waren bij de shoprite besloten we maar naar huis te gaan, want het was onderhand al kwart over drie/half 4. Via de houtmarkt zijn we naar het busstation gelopen. Op de houtmarkt werd Mirjam nog enthousiast aangehouden door een aantal verkopers die haar nog herkenden van de vorige keer en vroegen waar haar friend nou was die ze nog mee zou nemen. Na Wendy te hebben voorgesteld hebben we ons geëxcuseerd, omdat we ons echt moesten haasten om bij de minibusjes te komen en belooft dat we nog wel eens terug zouden komen, want tenslotte blijven we hier nog tot en met Januari.
Om tien over vier zaten we in de bus en iets voor half vijf reden we al weg! Na een lange rit kwamen we om tien voor zes weer aan in Nkhoma. We waren gesloopt!!

Eenmaal thuis hebben we onze spullen uitgepakt, de ingrediënten in de keuken bij Floor en Kim gedumpt die voor de hele groep aan het koken waren en we wilden gelijk onder de douche! Met onze tasjes met handoek, shampoo en schone kleren wilden we naar de douches lopen die buiten zijn. Dat is namelijk veel aangenamer douchen, omdat het daar niet zo benauwd wordt en je niet gelijk weer nat bent nadat je je hebt afgedroogd, alleen dan van het zweet! Vrolijk zwaaiend naar de watchman liepen we richting het gebouwtje, maar net toen Mirjam het opstapje wou nemen naar het halletje van het gebouw zag ze wat bewegen en zag dat het een slang was! Met een gil sprong ze achteruit tegen Wendy op, die niet wist wat er was, maar ook begon te gillen en achteruit te rennen.. ‘A snake!!’ riep Mirjam uit naar de watchman. Die kwam lachend aanlopen en bekeek de zaak eens. Ook Anthony had ons horen gillen en kwam naar buiten lopen met de vraag wat er aan de hand was. Toen hij begreep dat er een slang zat riep hij ‘Cool!!’ en dat hij gelijk dat zijn fototoestel ging halen. Wij keken ondertussen met angstige ogen toe hoe de watchman een lantaarn pakte (het schemerde al en was al bijna donker) en een met een dikke, grote stok aan kwam lopen. Anthony was inmiddels ook weer buiten, dit keer gewapend met fototoestel en begon enthousiast foto’s te maken van de zwarte slang die in het halletje van het douchegebouw wat rondkronkelde. De watchan liep met de lamp en de stok in zijn handen op het beest af en begon er op in te slaan.. Mis… Het beest kronkelde nu het gebouw zelf in onder de deur door, richting de douches.. De watchman ging er achteraan en we hoorden hem nog een aantal keer op de grond slaan. Wij hebben toen maar besloten om binnen te gaan douchen. Die slang die was toch ten dode opgeschreven.. En inderdaad wist Anthony ons, nadat wij heerlijk BINNEN zonder enge beesten gedoucht hadden, te vertellen dat de watchman het beest doodgeslagen had en dat Eva, een oudere vrouw van 75 die hier als arts in het ziekenhuis vrijwilligerswerk doet, het beest nog de kop had afgesneden om zeker te zijn dat die dood was!! En het bleek nog een gevaarlijke slang te zijn geweest ook, een Black Mamba of zoiets. Schijnt behoorlijk giftig te zijn... Hij was ongeveer 1 meter lang.. Foto’s volgen nog. Daarna hadden we natuurlijk een sappig verhaal te vertellen aan de mensen die bij ons kwamen eten en we hebben nog een gezellige avond gehad.

Donderdag hebben we een leuke stagedag gehad. De studenten waren in geen velden of wegen meer te bekennen en toen we vroegen waar ze waren, vertelden de verpleegkundigen ons dat die waarschijnlijk al naar huis waren. Voor de studenten best sneu, maar voor ons wel prettig, want nu hadden wij tenminste wat omhanden op de afdeling. We hebben geholpen bij het katheteriseren van een man, geassisteerd bij een ascituspunctie en nog wat bloed geprikt. Al met al een leuke stagedag gehad. En nu zitten we op het internet om dit berichtje weer op de site te zetten. :D

Zoals misschien al wel verteld gaan we dit weekend met een hele groep naar Lake Malawi. In tentjes.. en we gaan er met de minibus heen. Een rot end rijden, maar goed, we doen het met z’n allen. Dus tot volgende week!!