Een HEET!!! maar heerlijk weekend

Voor degene die dit verslag te lang vinden om te lezen , hier een samenvatting:

We hebben een leuk weekend gehad bij het meer, maar wel bloed heet. En Maandag was een drukke stagedag.

Voor degene met wat meer geduld en tijd, hier het uitgebreide verslag: :)

Vrijdagochtend hebben we alle twee weer geprobeerd uit te slapen, maar helaas het mocht niet baten. Mirjam was om half 7 al wakker en Wendy niet veel later. We hebben dus een lange ochtend gehad, maar wel voor school kunnen werken en relaxen. Nadat we geluncht hebben zijn we onze tas in gaan pakken voor het weekend. Tegen de klok van tweeën zijn we naar de cottage van Rhona, Jesse en Isabel gelopen waar al een groot gedeelte van de groep verzameld was die mee zouden gaan. Iets naar tweeën was echt iedereen er en toen was het afscheid nemen van Kim, Floor, Maarten en Anthony, want die zouden dit weekend vertrekken. We gingen met twee ambulances. Ééntje werd er gereden door Isabel en de ander door Will die samen met zijn vrouw Jennifer een vriend wou bezoeken aan het meer en waar dus ook een gedeelte van de groep mee kon rijden.
Om half 3 reden we echt weg en toen begon de lange rit van 3 uur naar Cape Maclear. Wij zouden verblijven in Monkey Bay bij ‘Fat Monkey’s’. Een plek waar je dorms kunt huren, maar ook kunt kamperen. Will en Jennifer zaten aan hetzelfde strand, maar in een andere lodge.
Half 6 kwamen we er aan en nadat we de tenten hadden opgezet hebben we gelijk een duik in het meer genomen. Heerlijk! In het water hebben we genoten van een prachtige zonsondergang en toen het echt bijna donker was zijn we pas uit het water gegaan en hebben we gedoucht. ’s Avonds hebben we in het restaurant van ‘Fat Monkey’s’ gegeten en wilden we gaan slapen. Één probleempje: we hadden geen luchtbedden of niks om op te liggen… dus zijn we naar de eigenaar van Fat Monkey’s gelopen en gevraagd of we wat kussens van de banken uit de bar mochten lenen. Dat mocht gelukkig en met ieder drie kussens gingen we terug naar onze tent. We hebben dus op die kussens geprobeerd te slapen. Geprobeerd, want met die kussens konden we de ondergrond wat verachten aan het weer konden we weinig doen. En het was echt bloedje heet in de tent. Ruim boven de 30 graden!

Na een slechte nacht slapen zijn we om half 7 onze tent maar uitgekropen en hebben gelijk onze bikini’s weer aangetrokken. Die waren nog vochtig, maar dat was heerlijk koel! We hebben ons toen maar bij Isabel, Jesse en James op het strand gevoegd die om half 6 hun tent al hadden verlaten. De rest van de dag hebben we zeer weinig gedaan. Heerlijk gezwommen, gelezen, gegeten, wat gepuzzeld en zitten kletsen. Toen Will en Jennifer ons tegen 5 uur even op kwamen zoeken vroeg Will voor de gein: “Did you moved today?” En eigenlijk.. Nee niet veel! :) Van de ene schaduw naar de andere, om in het water te komen en weer terug in de schaduw en naar de bar voor de lunch en drankjes, maar meer niet eigenlijk :) Heerlijk relaxt dus! ’s Avonds zijn we met de hele groep naar Gekko’s gegaan. Dat is een andere lodge aan het meer, maar wij gingen erheen voor het restaurant. Er werd gezegd dat ze daar hele goede pizza’s hebben, dus veel mensen verheugden zich daar op. Terwijl we naar Gekko’s toeliepen kwam een hele kinderschare met ons meelopen en grepen allemaal onze handen vast en liepen vol trots met ons mee. Bij de deur naar de lodge hebben we afscheid van ze moeten nemen, want ze mochten niet mee naar binnen (gelukkig).
En Isabel had niets te veel gezegd, want Gekko’s lodge zag er echt prachtig uit! Heel westers, maar op een Afrikaanse manier zeg maar.. Toen we de menukaart kregen werd er echter wel bij vermeld dat de pizza’s vandaag helaas niet gemaakt konden worden omdat er een powercut was. Helaas voor velen uit de groep… Toen nam een groot gedeelte van de groep de vis uit het meer: Kapango. Ook Wendy waagde zich er aan, maar Mirjam koos voor de Nachos en cheese. Sam maakte er nog een opmerking over: een Nederlandse die in Afrika een Mexicaans gerecht besteld hoe bizar! :)
Toen we besteld hadden werd ons geduld echter weer op de proef gesteld met wachten op onze gerechten. Uiteindelijk hebben we 1,5 uur, ja je leest het goed! 1,5 uur zitten wachten tot onze maaltijd geserveerd werd en Mirjam zelfs nog wat langer.. We kregen bijna het gevoel alsof de Nacho’s nog geïmporteerd moesten worden vanuit Mexico.. Maar goed om 9 uur zat iedereen dan ook echt aan het eten en het was gelukkig wel lekker. Bijna de moeite van het wachten waard zeg maar. Na het eten wilden we weer terug lopen naar de camping, maar onderweg kwamen we langs een bar en de groep wou daar nog wel gezellig wat gaan drinken. Wij waren echter doodmoe en het enigste wat wij nog wilden was naar bed, maar we wisten de weg niet terug naar Fat Monkey’s. Dus noodgedwongen liepen we met de rest de bar in. Daar zag Jesse onze lange gezichten en bood aan om ons even terug te lopen naar de camping. We waren haar zeer dankbaar en toen we op de camping waren lagen we met 10 minuutjes in onze tent. Dit keer op echte matrassen, want de eigenaresse vroeg of we die kussens gebruikt hadden om op te slapen en toen we dat bevestigd hadden zei ze dat ze ook nog wel wat reservematrassen had die we mochten lenen! Die hadden we dus ’s middags al in onze tent gelegd en daar hebben we ons ’s avonds op neergestort. We hebben de rest niet meer terug horen komen…

Dit was ook niet zo verwonderlijk, want de volgende dag vertelde Maria dat zij pas om 4 uur in de ochtend terug gekomen was en de rest was wat eerder terug namelijk om 2 uur. Wat waren wij blij dat we niet ook nog ‘even’ in de bar waren blijven hangen.. Niet dat wij nou zo goed geslapen hadden, maar in elk geval langer dan de rest van de groep.
De rest van de zondag hebben we ongeveer hetzelfde gedaan als zaterdag tot 11 uur. Toen gingen we ons omkleden, lunch bestellen en terwijl dat voor ons klaar gemaakt werd zijn we de tenten gaan afbreken. Tegen 12 uur zaten we aan de lunch en toen we die verobberd hadden kwamen Will en Jennifer er ook net aan. Toen we alle spullen weer in de ambulances geladen hadden gingen we weer op weg naar Nkhoma. Onderweg zijn we nog gestopt bij een houtmarkt en bij verschillende kraampjes langs de kant van de weg waar ze mango’s en pruimen verkochten. Om half 5 waren we weer in Nkhoma. Wij hebben als eerste heerlijk gedoucht en ons ingesmeerd met aftersun, want dat hadden we wel nodig :) De rest van de avond hebben we foto’s geupload en gelezen. Mirjam lag om 8 uur al in bed en Wendy tegen kwart voor negen. We moesten nodig de slaap in halen die we bij het meer gemist hadden. En wat waardeerden we de temperatuur van 25 graden weer op onze slaapkamer en die heerlijke bedden!! :)

Maandag was voor ons weer een stagedag en het was zowaar druk! Tenminste op de female ward. Alle bedden lagen vol en er lagen zelfs 3 mensen op een matras op de grond! De wardround op maleward duurde niet zo lang en Debby en Wendy kwamen Mirjam toen maar helpen met de wardround op de female ward. Die nam best wat tijd in beslag gezien het aantal patiënten en was zelfs nog niet klaar toen wij om 11 uur voor onze pauze weggingen. Gelukkig kwamen Bertha en Herriette toen wel opdagen om het van ons over te nemen. Want die hadden ons tot dan toe zo’n beetje aan ons lot overgelaten met de wardround.
’s Middags toen we na onze pauze weer terug op de afdeling kwamen konden we gelijk weer bezig. Er was een bloedsuiker gemeten en die was veel te hoog dus de patiënt moest insuline. Die moet uit de koelkast van de Labour ward komen, dus zijn we daar naar toe gelopen en hebben daar de insuline gehaald. Toen we die toegediend hadden zijn we nog even bezig geweest met infusen die leeg waren en waar een nieuwe zak aan moest en toen hebben we nog even wattebolletjes zitten draaien. Die worden namelijk met een beetje desinectans gebruikt om de huid schoon te maken bijvoorbeeld voor je bloed gaat prikken of een infuus gaat zetten. Ze moeten echter wel van een grote baal komen en daar hebben we stukjes van geplukt en er bolletjes van gedraaid, want de voorraad was bijna op. Daarna zijn we naar het lab gelopen, want Mirjam zou bloed gaan doneren. Met Anja, de Nederlandse die hier in het lab werkt, heeft ze de vragenlijst doorgenomen en nog een keer haar bloedgroep dubbel gecheckt. Toen dat allemaal achter de rug was mocht Mirjam ook op de tafel gaan liggen en kwam een van de Malawiaanse laboranten om Mirjam te prikken. Eerst probeerde ze het in haar rechterarm, maar daar prikte ze twee keer mis, na wat wroeten in het vat kwam er nog steeds geen bloed uit, dus de linkerarm maar proberen. En Mirjam kan je vertellen: dat is geen pretje dat gewroet in je vat met zo’n grote naald!! Gelukkig zat die de derde keer wel en uiteindelijk heeft Mirjam dus ook een halve liter bloed gedoneerd. Daarna even rustig op zitten, een sultana gegeten en een halve liter Sobo (=soort aanmaaklimonade) gedronken en toen zijn we weer terug gegaan naar de afdeling. Mirjam voelde zich gelukkig al die tijd goed en we hebben zelfs nog wat gedaan op de afdeling. Toen onze dienst er op zat zijn we naar het guesthouse gegaan en hebben onze spullen gepakt om weer naar de internetruimte te gaan waar we nu dus dit berichtje weer plaatsen :)

Tot de volgende keer!!
Groetjes, Mirjam en Wendy