We zijn op de helft!!!!
Door: mirjamenwendy
Blijf op de hoogte en volg Mirjam & Wendy
06 December 2010 | Malawi, Nkhoma
Hoi allemaal!
Hier weer een berichtje van ons! Deze week is er verder niet zo veel bijzonders gebeurt..
Maandag hebben we al voor jullie beschreven en de rest van de week hebben weg ook gewoon stage gelopen. Dinsdag zijn we niet op outreach geweest, want ze gaan altijd de eerste vier weken van de maand. Dan bezoeken ze de 1e week steeds hetzelfde dorpje, de 2e week een ander dorpje, etc. En aangezien er niet alijd een 5e dinsdag in een maand zit is er dan geen outreach. Dus hebben we afgelopen dinsdag gewoon op de afdeling gewerkt. ’s Middags wilden we voor school gaan werken, dus we hadden al heerlijk gedoucht, onze laptops opgestart en net onze lunch klaargemaakt. Debby was terug gegaan naar de afdeling en we hadden tegen haar gezegd dat als het erg druk was ze ons maar moest bellen, dan zouden we wel komen. Maar goed, dat is nog nooit voorgekomen, dus het was meer uit vriendelijkheid dat we dat zeiden, dan dat we er echt van uitingen dat het nodig zou zijn. Toen we net aan onze broodjes zaten werd Mirjam echter gebeld door Debby of we toch naar de medical ward wilden komen. Debby zat er namelijk helemaal alleen met slecht één malawiaanse verpleegkundige. En dat voor twee afdelingen, de mannen en de vrouwenafdeling! Dus wij hebben snel onze lunch gegeten en toen onze uniformen maar weer aangetrokken. Op de afdeling aangekomen zagen we inderdaad dat er helemaal geen verpleegkundige voor de female ward waren! Debby werkt namelijk op de male ward en ook de andere malawiaanse verpleegkundige werkt op de male. Wij hebben toen de vrouwenafdeling maar op ons genomen. 14:00 hebben we de controles gedaan, labresultaten doorgegeven aan Rhona en die gaf ons na aanleiding daarvan ook weer wat te doen. Uiteindelijk zijn we zelfs tot half 5 bezig geweest!
En echt niet te geloven.. Er moest bij ons een patiënt kalium hebben in haar infuus. Dat moest opgelost worden in 500 ml NaCl, maar het probleem is dat ze hier alleen maar 1 literzakken hebben. En Kalium is een erg gevoelig stofje, dus het moet allemaal heel precies.. Maar ja hoe krijg je nou 500 ml uit een zak op zo’n manier dat je precies zeker weet dat het 500 ml is!! De malawiaanse verpleegkundigen deden er niet zo moeilijk over. Die hingen de zag gewoon op, sloten het infuussysteem er op aan en lieten het boven de gootsteen leeg lopen tot het ongeveer de helft was. Debby en wij twee waren het daar echt niet mee eens en vonden dat dat toch wat precieser moest! We hebben toen een grote 50cc spuit opgezocht en er met die spuit 500 ml uit de zak opgezogen, zodat we zeker wisten dat er nog precies 500 in over bleef. De verpleegkundigen op de afdeling verklaarden ons voor gek volgens mij. Ze deden in elk geval geen enkele moeite om ons te helpen en keken ons nogal sceptisch aan. Maar wij hadden tenminste het gevoel alsof we het goed gedaan hebben en gingen met een tevreden gevoel naar huis. Beetje jammer dat de volgende dag nog steeds dezelfde zak aanhing bij die patiënte en dat er nog ongeveer 200 ml in zat.. Waarom ze de zak stil hebben gezet geen idee, Rhona zei dat die gelijk weer aangezet moest worden..
Echt, soms snappen we niks van die verpleegkundigen hier!
Aangezien we dinsdag dus niet voor school hadden kunnen werken, hebben we het op woensdag gedaan. ’s Avonds hadden we een powercut. De eerste keer dat we dat op woensdag hadden. We waren gelukkig uitgenodigd in the cottage bij Isabel, Rhona en Jesse, zodat we niet zelf hoefden te koken op het geltoestel. We hebben er spaghetti gegeten (ze hebben daar en gaspit en kunnen daar ook tijdens een powercut dus prima op koken) en daarna nog een film gekeken. Ook hebben we nog wat films mogen kopiëren van hun externe, harde schijf, dus we kunnen weer even vooruit! :)
En jongens het is alweer December! Wat vliegt de tijd toch! Allemaal een hele fijne Sinterklaas gewenst!
Donderdag was het echt weer heel rustig op de afdeling. Maandag lag er op de female ward ruim 28 mensen, er lagen zelfs mensen met en matras op de grond! Donderdag waren dat er echter nog maar 11. Na ontslag nog maar 8. En dus was het extreem rustig.
Vrijdag waren we weer vrij. En hoe we het ook proberen, op de één of andere manier lukt uitslapen hier niet helemaal.. Mirjam was om 6 uur al wakker en ook Wendy hield het niet langer vol dan tot 7 uur. We hebben lekker rustig aangedaan. Heerlijk wat brieven naar huis zitten typen, nog een filmpje gekeken en de rest van de middag braaf voor school zitten werken. Dus we hadden wel een voldaan gevoel aan het eind van de dag.
’s Avonds hebben we een heerlijke maaltijd gegeten. We hadden kipfilet uit de vriezer gehaald en Mirjam wou er eigenlijk een soort schnitzel van maken. We hadden echter geen paneermeel.. Maar we leren hier improviseren, want Maria biscuitjes hadden we wel! Dus daar heeft ze er een paar van verkruimeld in een schaaltje, daar kipkruiden door gedaan en nadat ze de filets door de ei had gehaald ze door de koekkruimels met kruiden gehaald. En het smaakte echt heerlijk toen ze gebakken waren! Het was even uitproberen, maar de Maria biscuitjes zijn dus een goede vervanging voor paneermeel! :) Ja, ja! We worden nog vindingrijk hier!! :) We hebben vrijdagavond geen powercut gehad. Maandag ook al niet. We hebben er woensdag al wel een gehad, maar verder niet. We hopen niet dat we daar nu in het weekend de rekening van gaan betalen…
Zaterdag wilden we eigenlijk op het internet om dit verslag te plaatsen en allerlei mails te versturen, maar Jan en Trudi waren het weekend weg, dus moesten we even geduld hebben. Ook zondag waren ze er dus nog niet en de hebben we dus heerlijk een filmpje gekeken. En we hebben dus wel de rekening betaald van het feit dat we maar één powercut hebben gehad vorige week, want we hadden vanaf kwart voor vier tot 7 uur een powercut en hebben dus gekookt op het geltoestel. Ook hebben we een nieuwe kamergenote gekregen. We slapen namelijk op een driepersoonskamer en het is momenteel druk in het guesthouse! Aanstaand weekend gaan er heel wat mensen weg en morgen vertrekken er ook alweer vier, dus het wordt gauw rustiger, maar nu is het dus even druk. Morgen kan onze kamergenote echter al naar een andere kamer verhuizen zodat we alle drie weer wat meer privacy hebben.
Vanochtend hebben we eerst een ochtendje stage gelopen en we hebben met Kathie (het hoofd van de afdeling) afgesproken dat we vanmiddag vrij hebben om allerlei dingen te regelen. Omtrent onze verhuizing naar het huis van Jan en Trudi, onze tussenevaluatie en het versturen van mails. Omdat we dat dus van het weekend niet hebben kunnen doen. En morgen gaan we de vriend van Wendy en zijn vader van het vliegveld halen!
Tot het volgende berichtje!!
Liefs, Wendy en Mirjam
Hier weer een berichtje van ons! Deze week is er verder niet zo veel bijzonders gebeurt..
Maandag hebben we al voor jullie beschreven en de rest van de week hebben weg ook gewoon stage gelopen. Dinsdag zijn we niet op outreach geweest, want ze gaan altijd de eerste vier weken van de maand. Dan bezoeken ze de 1e week steeds hetzelfde dorpje, de 2e week een ander dorpje, etc. En aangezien er niet alijd een 5e dinsdag in een maand zit is er dan geen outreach. Dus hebben we afgelopen dinsdag gewoon op de afdeling gewerkt. ’s Middags wilden we voor school gaan werken, dus we hadden al heerlijk gedoucht, onze laptops opgestart en net onze lunch klaargemaakt. Debby was terug gegaan naar de afdeling en we hadden tegen haar gezegd dat als het erg druk was ze ons maar moest bellen, dan zouden we wel komen. Maar goed, dat is nog nooit voorgekomen, dus het was meer uit vriendelijkheid dat we dat zeiden, dan dat we er echt van uitingen dat het nodig zou zijn. Toen we net aan onze broodjes zaten werd Mirjam echter gebeld door Debby of we toch naar de medical ward wilden komen. Debby zat er namelijk helemaal alleen met slecht één malawiaanse verpleegkundige. En dat voor twee afdelingen, de mannen en de vrouwenafdeling! Dus wij hebben snel onze lunch gegeten en toen onze uniformen maar weer aangetrokken. Op de afdeling aangekomen zagen we inderdaad dat er helemaal geen verpleegkundige voor de female ward waren! Debby werkt namelijk op de male ward en ook de andere malawiaanse verpleegkundige werkt op de male. Wij hebben toen de vrouwenafdeling maar op ons genomen. 14:00 hebben we de controles gedaan, labresultaten doorgegeven aan Rhona en die gaf ons na aanleiding daarvan ook weer wat te doen. Uiteindelijk zijn we zelfs tot half 5 bezig geweest!
En echt niet te geloven.. Er moest bij ons een patiënt kalium hebben in haar infuus. Dat moest opgelost worden in 500 ml NaCl, maar het probleem is dat ze hier alleen maar 1 literzakken hebben. En Kalium is een erg gevoelig stofje, dus het moet allemaal heel precies.. Maar ja hoe krijg je nou 500 ml uit een zak op zo’n manier dat je precies zeker weet dat het 500 ml is!! De malawiaanse verpleegkundigen deden er niet zo moeilijk over. Die hingen de zag gewoon op, sloten het infuussysteem er op aan en lieten het boven de gootsteen leeg lopen tot het ongeveer de helft was. Debby en wij twee waren het daar echt niet mee eens en vonden dat dat toch wat precieser moest! We hebben toen een grote 50cc spuit opgezocht en er met die spuit 500 ml uit de zak opgezogen, zodat we zeker wisten dat er nog precies 500 in over bleef. De verpleegkundigen op de afdeling verklaarden ons voor gek volgens mij. Ze deden in elk geval geen enkele moeite om ons te helpen en keken ons nogal sceptisch aan. Maar wij hadden tenminste het gevoel alsof we het goed gedaan hebben en gingen met een tevreden gevoel naar huis. Beetje jammer dat de volgende dag nog steeds dezelfde zak aanhing bij die patiënte en dat er nog ongeveer 200 ml in zat.. Waarom ze de zak stil hebben gezet geen idee, Rhona zei dat die gelijk weer aangezet moest worden..
Echt, soms snappen we niks van die verpleegkundigen hier!
Aangezien we dinsdag dus niet voor school hadden kunnen werken, hebben we het op woensdag gedaan. ’s Avonds hadden we een powercut. De eerste keer dat we dat op woensdag hadden. We waren gelukkig uitgenodigd in the cottage bij Isabel, Rhona en Jesse, zodat we niet zelf hoefden te koken op het geltoestel. We hebben er spaghetti gegeten (ze hebben daar en gaspit en kunnen daar ook tijdens een powercut dus prima op koken) en daarna nog een film gekeken. Ook hebben we nog wat films mogen kopiëren van hun externe, harde schijf, dus we kunnen weer even vooruit! :)
En jongens het is alweer December! Wat vliegt de tijd toch! Allemaal een hele fijne Sinterklaas gewenst!
Donderdag was het echt weer heel rustig op de afdeling. Maandag lag er op de female ward ruim 28 mensen, er lagen zelfs mensen met en matras op de grond! Donderdag waren dat er echter nog maar 11. Na ontslag nog maar 8. En dus was het extreem rustig.
Vrijdag waren we weer vrij. En hoe we het ook proberen, op de één of andere manier lukt uitslapen hier niet helemaal.. Mirjam was om 6 uur al wakker en ook Wendy hield het niet langer vol dan tot 7 uur. We hebben lekker rustig aangedaan. Heerlijk wat brieven naar huis zitten typen, nog een filmpje gekeken en de rest van de middag braaf voor school zitten werken. Dus we hadden wel een voldaan gevoel aan het eind van de dag.
’s Avonds hebben we een heerlijke maaltijd gegeten. We hadden kipfilet uit de vriezer gehaald en Mirjam wou er eigenlijk een soort schnitzel van maken. We hadden echter geen paneermeel.. Maar we leren hier improviseren, want Maria biscuitjes hadden we wel! Dus daar heeft ze er een paar van verkruimeld in een schaaltje, daar kipkruiden door gedaan en nadat ze de filets door de ei had gehaald ze door de koekkruimels met kruiden gehaald. En het smaakte echt heerlijk toen ze gebakken waren! Het was even uitproberen, maar de Maria biscuitjes zijn dus een goede vervanging voor paneermeel! :) Ja, ja! We worden nog vindingrijk hier!! :) We hebben vrijdagavond geen powercut gehad. Maandag ook al niet. We hebben er woensdag al wel een gehad, maar verder niet. We hopen niet dat we daar nu in het weekend de rekening van gaan betalen…
Zaterdag wilden we eigenlijk op het internet om dit verslag te plaatsen en allerlei mails te versturen, maar Jan en Trudi waren het weekend weg, dus moesten we even geduld hebben. Ook zondag waren ze er dus nog niet en de hebben we dus heerlijk een filmpje gekeken. En we hebben dus wel de rekening betaald van het feit dat we maar één powercut hebben gehad vorige week, want we hadden vanaf kwart voor vier tot 7 uur een powercut en hebben dus gekookt op het geltoestel. Ook hebben we een nieuwe kamergenote gekregen. We slapen namelijk op een driepersoonskamer en het is momenteel druk in het guesthouse! Aanstaand weekend gaan er heel wat mensen weg en morgen vertrekken er ook alweer vier, dus het wordt gauw rustiger, maar nu is het dus even druk. Morgen kan onze kamergenote echter al naar een andere kamer verhuizen zodat we alle drie weer wat meer privacy hebben.
Vanochtend hebben we eerst een ochtendje stage gelopen en we hebben met Kathie (het hoofd van de afdeling) afgesproken dat we vanmiddag vrij hebben om allerlei dingen te regelen. Omtrent onze verhuizing naar het huis van Jan en Trudi, onze tussenevaluatie en het versturen van mails. Omdat we dat dus van het weekend niet hebben kunnen doen. En morgen gaan we de vriend van Wendy en zijn vader van het vliegveld halen!
Tot het volgende berichtje!!
Liefs, Wendy en Mirjam
-
06 December 2010 - 13:07
Anja:
Nou vanmorgen nog contact en nu toch bericht op de site.
Nu dooit het weer maar afgelopen dagen was het weer waar jullie van dromen! Sneeuw , heel veel kinderen op de slee maar Rosa wilde al snel weer lopen... In Friesland is al geschaatst.
Nou we hopen dat er voor jullie nog wel wat overblijft van deze pret in januari.
liefs Anja en Marinus -
06 December 2010 - 13:11
Els:
Heerlijk meiden alweer op de helft!!
Voor jullie het weten is het 28 januari.
Wij genieten nog even van de kou.
Hebben een leuke Sinterklaas gehad, details volgen wel weer in een mail.
Tot horens!
Liefs Els en de rest -
06 December 2010 - 13:15
Ada:
Hoi meiden,
Ik krijg net jullie verslag vers van de pers binnen, wat vliegt de tijd weer, al over de helft. Wel om moedeloos van te worden dat je zo je best doet in het ziekenhuis, maar dat het eigen personeel er niets van opsteekt. Het is hier momenteel mistig, het dooit en het is glad (rond het vriespunt). Veel plezier morgen, dan krijg je weer vers nieuws uit Nederland.
Groeten Ada -
06 December 2010 - 16:26
Rianne:
Heej meiden,
Leuk om te lezen!
Wendy, geniet van het bezoek van je vriend!! (hoe lang komt hij?)
Hebben jullie nog wat dagen vrij om een beetje rond te trekken met het bezoek?
ps wendy, kheb je gemaild! ;)
Meiden, succes met alles
Liefs Rianne -
06 December 2010 - 18:05
Grietje:
De titel zegt voldoende en ik vind dat Ge-Wel-Dig :-P
Knuffel van mij :D -
06 December 2010 - 18:24
Elly:
Leuk dat het eens druk w en jullie dus echt nodig waren.
Wendy geniet vooral van het bezoek van Gerrit en zijn vader!!
GTroeten van Elly -
07 December 2010 - 12:29
Opa En Oma Kelder:
Ja hoor jullie zijn op de helft en dat
vinden wij ook fijn hoor. We gaan aftellen. Knuffel van opa en oma. -
07 December 2010 - 17:39
Annita:
He Mirjam. Je zal de sneeuw vast niet missen. Ik ga er even een keer de tijd voor nemen om alle verhalen door te nemen. Het klinkt allemaal super. Ben blij dat het goed met je gaat. Heel veel groetjes van mij. -
08 December 2010 - 17:47
Anton En Coosje:
Hoi Wendy,
Als het goed is zijn m'n vader en Gerrit nu bij jullie. Wat een gedoe hé met die reis. Ach ja, zo beleef je nog eens wat.
Hier gaat alles goed!! T is erg koud maar dat hadden jullie denk ik wel begrepen.
Veel plezier met m'n vader en broeder.
Groetjes Anton en Coosje
Dikke kus van Leonard -
09 December 2010 - 14:46
Oma De Jong.:
met plezier jullie werkverslag gelezen het is me duidelijk hoe jullie in dat verre landje leven.ik wens jullie veel plezier vooral wendy met het bezoek vanGerrit en zijn vader.Groeten van Oma de Jong. -
11 December 2010 - 14:54
Maartje:
Ha meiden,
Wat een gedoe met zulke verpleegkundigen. Ik zou me er ook groen en geel aan ergeren als er zo met clienten omgesprongen word. Ik erger me al als sommigen hier geen stap harder lopen en om dan zulke dingen tegen te komen....? Gerrit en Pa zijn nou bij jullie. Wendy, heb je m'n brief al gehad? Ik had Gerrit op het hart gedrukt dat hij écht níet moest vergeten om die te geven. Dus informeer ik maar even, want ik ken hem wel langer dan vandaag. Hij zal namelijk alleen jou zien staan en de rest vergeet hij ;) . Ben weer een stuk opgeknapt en ben de hele week aan het werk geweest. Ik merk nog wel dat ik heel snel moe ben. Ik heb ook nachten van 10 uur nodig. Woensdag was ik bijna onderuit gegaan door mijn zwakheid.. o o. Nu ben ik lekker even een weekend vrij en ben in Meeuwen en morgenavond ga ik weer naar huis. Ben de hele dag al druk met alles en niets. Ik heb boodschappen gedaan en vanmiddag naar de kapper geweest en gedweild. Ik moet nu eigenlijk een gedicht voor ma typen maar ik wilde eerst even dit tikken. Vanavond gaan we de uitzending van de boer zoekt vrouw special kijken. Da's een gezellige avondbesteding. Mijn opdrachten schiet er dus dit weekend bij in. Dat zal volgende week maar weer moeten. Niet dat ik er rouwig om ben hoor, maar ik moet eigenlijk weer aan de slag. De stagiare (waar ik het eerder in de vorige brief over heb gehad) bij ons zit middagen achter de computer voor zijn opdrachten. Ik snap dat niet wat je bent er toch voor de mensen? Bij mij schiet het er juist in, en ik heb maar twee uur per week. Hij mag officieel maar een uur aan het werk voor zijn studie per dag. Maar ja.. je snapt waarom ik in het begin van deze reactie zei dat sommige mensen ook geen stap harder kunnen lopen.. Nou ik ga weer stoppen want ik zit weer veel te lang te kletsen. Ik hoor je nog wel of anders hoor ik de nieuwtjes nog wel via m'n moeder.
Doeg!!!
Liefs Maartje
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley